| Από τη συνέντευξη |
|
Οι γυναίκες στα παλιά χρόνια σηκωνόντουσαν πρωί να ζυμώσουν, μετά να μαγειρέψουν, μετά πήγαιναν στο ρέμα για να πλύνουν τα κουρέλια και τα ρούχα και μετά τα άπλωναν στα σκίνα. Επίσης, οι γυναίκες τα σαββατοκύριακα πήγαιναν για δουλειά με τους άντρες τους στα χωράφια. Οι άντρες έπαιρναν φαγητό και ψωμί που έφτιαχναν οι γυναίκες τους και πήγαιναν για δουλειά. Ασχολιόντουσαν με τις καλλιέργειες και τα ζώα τους, έφτιαχναν δρόμους και διάφορα άλλα. Τα μεσημέρια μαζευόντουσαν όλοι μαζί. Μερικοί άνθρωποι που είχαν όργανα, τα έπαιρναν, τα παίζανε και τραγουδάγανε και τρώγανε. Τους άρεσε γιατί εκεί είχανε ζήσει και δεν υπήρχε κάτι που να μην τους άρεσε. Δεν θα ήθελαν να αλλάξουν κάτι τώρα, αλλά τους άρεσαν καλύτερα τα παλιά τα χρόνια. Θυμούνται ότι παλιά κάνανε πανηγύρια και γλεντάγανε κάθε μέρα ενώ τώρα δεν κάνουνε τίποτα από τα δύο. Και παλιά μαζευόντουσαν όλες οι γυναίκες σε ένα ρέμα για να πλύνουνε τα ρούχα τους ενώ ούτε αυτό κάνουν τώρα. Το χωριό θα ερημώσει και δεν θα υπάρχουν παιδιά και τα σπίτια θα γκρεμιστούν. Στο χωριό είναι ωραία η ζωή γιατί τα παιδιά παίζουν ελεύθερα χωρία κανένα κίνδυνο και έχουμε φύση και καθαρό οξυγόνο. Στον ελεύθερό μου χρόνο θα ήθελα να βλέπω τους φίλους μου και να πηγαίνω στο καφενείο. Θα ήθελα να ζήσω στο χωριό για πάντα γιατί θα ήθελα να καλλιεργώ τη γη και να έχω ζώα.
Δεν έβλαψαν οι αλλαγές γιατί το χωριό έγινε πιο όμορφο. Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008, Βάσω Μαριάννα
|