Σχολικό! χώρος... ιδεών... νέων

Μπουτάν / Έγχρωμη / 109′ / 2019

Ένας νεαρός δάσκαλος στο σύγχρονο Μπουτάν, ο Ugyen, παραμελεί τα καθήκοντά του, αφού ετοιμάζεται να φύγει στην Αυστραλία για να γίνει τραγουδιστής. Οι προϊστάμενοί του, υπό μορφή τιμωρίας, τον στέλνουν να ολοκληρώσει την υπηρεσία του στο πιο απομακρυσμένο σχολείο του κόσμου, στο χωριό Λουνάνα. Μετά από οκτώ ημέρες εξαντλητικής πεζοπορίας μόνο για να φτάσει στο χωριό, συνειδητοποιεί ότι πρέπει να αποχαιρετήσει τις δυτικότροπες ανέσεις του. Στη Λουνάνα δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε σχολικά βιβλία, ούτε καν μαυροπίνακας. Παρόλη τη φτώχεια τους, οι κάτοικοι του χωριού ετοιμάζουν μια θερμή υποδοχή στον καινούργιο τους δάσκαλο, ο οποίος όμως έχει το βαρύ καθήκον να διδάξει τα χωριατόπαιδα ελλείψει οποιασδήποτε υποδομής. Κι ενώ ετοιμάζεται να παραιτηθεί και να φύγει, οι δυσκολίες της καθημερινότητας των θαυμάσιων μαθητών του αρχίζουν να τον συγκινούν και η απίστευτη πνευματική δύναμη των χωρικών αρχίζει να τον αλλάζει.

Ένα από τα σημεία της ταινίας που μου προκάλεσαν έντονα συναισθήματα είναι τότε που ο δάσκαλος Ουγκιέν είδε για πρώτη φορά την τάξη όπου θα δίδασκε. Λυπήθηκα, γιατί μέσα σε αυτές τις συνθήκες έκαναν μάθημα. Αισθάνθηκα άγχος για το πώς θα συνεχίσει.

Ένα άλλο σημείο είναι τότε που ο δάσκαλος ήθελε να φύγει μόλις είδε τις συνθήκες στο χωριό. Ένιωσα λύπη και αγωνία για το μέλλον.  Όταν όμως είπε οτι τελικά θα παραμείνει, ένιωσα χαρά και ενθουσιασμό.

Χρυσούλα

Συνειδητοποιούμε ότι οι άνθρωποι στην πόλη ζουν πολύ πιο άνετα από τους ανθρώπους στο βουνό. Στο σχολείο στο βουνό δεν ξέρουν τίποτα σχετικά με το ίντερνετ και ασχολούνται πιο πολύ με τη φύση. [...]

Ευθύμης

Αυτή η ταινία ήταν πολύ εντυπωσιακή. Μου δημιούργησε λύπη, διότι τα παιδάκια ζουν κάτω από τέτοιες κακές συνθήκες, αλλά και θαυμασμό για τα παιδιά που διψούσαν για μάθηση. Ο δάσκαλος ήθελε να βοηθήσει τα παιδιά, αλλά δεν ήξερε πώς. Παρόλα αυτά δεν τα παράτησε. Άφησε το όνειρό του που θα πραγματοποιούνταν στην Αυστραλία. Αλλά και μετέδωσε στα παιδιά τη γνώση μέσω της μουσικής. Η κίνηση του δασκάλου να δώσει χαρτιά και μολύβια, στα παιδιά άρεσε πολύ. Ένιωσαν πως κάποιος νοιάζεται για αυτά και την εκπαίδευσή τους.

Βασιλική

Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι στη Λουνάνα, παρόλο που ήταν φτωχοί, δεν είχαν ρεύμα κι ήταν πολύ απομακρυσμένοι από άλλες πόλεις και χωριά, ήταν πάρα πολύ χαρούμενοι.

Φιλομένα

Εντύπωση μου έκανε, εκεί στη Λουνάνα, ο τρόπος που ζούσαν και ο τρόπος που χρησιμοποιούσαν τα πράγματα. Την κοπριά, ας πούμε, την χρησιμοποιούσαν για καύσιμο.

Όλοι εκεί μπορούσαν να τραγουδούν και να περνάνε καλά. Επίσης, εντύπωση μου έκανε το σχολείο τους. Ήταν τόσο μεγάλο και τόσο μικρό ταυτόχρονα. Ακόμα και η ευγένειά τους προς τον δάσκαλο, αλλά και η αγάπη τους στο γιακ. [...]

Πέτρος

Εγώ συγκινήθηκα πάρα πολύ με τον Ουγκέν που πήγε και δίδαξε στα παιδιά με τον δικό του τρόπο. Που όταν τελείωσαν τα χαρτιά, έσκισε από το παράθυρό του ένα ύφασμα και έφτιαξε χαρτιά. Επίσης συγκινήθηκα στο τέλος που έφυγε και τα παιδιά τον χαιρέτησαν σηκώνοντας ένα μαντίλι. Πιστεύω ότι έκανε λάθος επιλογή το να πάει σπίτι του. Έπρεπε να καθίσει κι άλλο κοντά τους.

Αλίκη

Εντύπωση μου έκανε η αλλαγή, που στην αρχή δεν ήθελε να πάει, ενώ μετά δεν ήθελε να φύγει. [...]

Αλέξανδρος

Μου έκανε εντύπωση στο τέλος της ταινίας που ο δάσκαλος, ο Ουγκιέν, στην Αυστραλία που τραγούδαγε, έβγαλε έξω ένα χαρτάκι και άρχισε να τραγουδάει το τραγούδι του Γιακ.

...

Όταν άρχισε η ταινία, μου φαινόταν λίγο βαρετή. Η αλήθεια όμως είναι ότι την είχα παρεξηγήσει, γιατί τελικά ήταν πολύ ωραία.

Μανόλης

Ήταν ένας μοναδικός δάσκαλος που άνοιξε όλη την καρδιά του στους αγαπημένους μαθητές.

...

Στην ταινία αυτή μου άρεσε που οι κάτοικοι του χωριού Λουνάνα καλωσόρισαν τον δάσκαλο πολύ θερμά. [...]

Ένα άλλο αγαπημένο μου σημείο ήταν όταν "στόλιζε" την τάξη με περισσότερα πράγματα, για να την κάνει πιο σύγχρονη, αλλά και για να μάθουν πιο εύκολα τα παιδιά.

Και μου άρεσε που ο Ουγκιέν ακολούθησε το όνειρό του για την Αυστραλία.

Γωγω