|
Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016
Αγαπητέ κύριε Δήμαρχε,
Είμαστε από το Δημοτικό σχολείο Ερυμάνθειας. Ο λόγος που σας στέλνουμε αυτή την επιστολή είναι για να προσπαθήσουμε να σας πείσουμε να μην διώξετε τους πρόσφυγες.
Στη χώρα τους, πολλοί άνθρωποι σκοτώνονται, επειδή γίνεται πόλεμος. Γι' αυτό έρχονται στην Ελλάδα, για να ζήσουν πιο ήρεμα. [...]
Αν είσασταν εσείς στη θέση τους, τι θα κάνατε;
Αν σας έλεγαν όλοι να φύγετε, αν σας έβριζαν και δεν σας έδιναν να φάτε; Εσείς τι θα κάνατε; [...]
Παρασκευή
[...] Γι' αυτό σας παρακαλούμε να το ξανασκεφτείτε πιο πολύ για αυτούς που ρισκάρουν τις ζωές τους. Τα συναισθήματα που νιώθουν αυτοί, δεν τα νιώθετε εσείς, διότι εσείς έχετε τροφή, νερό και όλα όσα χρειάζεστε. [...]
Γιώργος
[...] Γι' αυτό σας λέω, να κάνετε κάτι για ένα καλύτερο μέλλον. [...]
Άρης
[...] Ο χώρος όπου μένουν είναι φριχτός: είναι γεμάτος σκουπίδια, υπάρχει λάσπη παντού. [...]
Γι' αυτό θέλω να σας ζητήσω, εκ μέρους όλων των παιδιών της τάξης, να φτιάξετε έναν χώρο αξιοπρεπή για να μένουν, γιατί όπως τους βλέπω έτσι, τους λυπάται η καρδιά μου. Θέλω να είναι σε προστατευμένους χώρους. [...]
Επίσης, θάλω να γράψετε τα μικρά προσφυγάκια στο σχολείο μας. Έχουν δικαίωμα να εκπαιδευτούν κι αυτά. Θα μπορούσαν να μάθουν να κάνουν κάποια δουλειά που να μην τα εξαντλεί και να βγάζουν το ψωμί τους, βοηθώντας τους γονείς τους. [...]
Δεν θέλουμε να φύγουν, γιατί αυτοί οι άνθρωποι έχουν ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ στη ζωή τους για να περάσουν από τη μία χώρα στην άλλη, από τόσες πολλές πόλεις. Άλλωστε έχουμε υπογράψει μία σύμβαση που δεν επιτρέπει να διώχνουμε κυνηγημένους ανθρώπους, πίσω σε μέρη όπου κινδυνεύει η ζωή τους. Άμα φύγουν, θα νιώθουμε τύψεις ότι τους διώξαμε εμείς, κύριε Δήμαρχε.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Στ' τάξης Ερυμάνθειας.
Υ.Γ. Να το σκεφτείτε...
και να δεχτείτε!
Σταυρούλα |
